Θυμάμαι εκείνη την εποχή…
Θυμάμαι εκείνη την εποχή, γύρω στα 1975-1980 στην αγορά της Θεσσαλονίκης.
Η παρουσία των Γιουγκοσλάβων η “Σέρβων” στην αγορά όπως και στην περιοχή της Κατερινόσκαλας-Λεπτοκαρυάς ήταν παραπάνω από επιβλητική, αγόραζαν τα πάντα..οι έμποροι μάθαιναν κάποιες λέξεις και βάζανε κράχτες που διαλαλούσανε στα πεζοδρόμια έξω από τα μαγαζιά, ιδίως στην Εγνατία, 2-3 λέξεις στα Σέρβικα η δεν ξέρω και ‘γω σε ποια γλώσσα τους.
Τα Γερμανικά μάρκα ήταν το μέσο συναλλαγής και όλα μετρητά και στο χέρι. Ευλογιά για την αγορά.
Στις παραλίες της Κατερίνης οι πάγκοι έξω, (τώρα όλα έχουν γίνει μαγαζιά με γούνες) σαν πανηγύρι σε εορτάζοντα Ναό, πουλούσαν χίλια δυο πράγματα, διακόπτες φωτιστικά, μπλούζες με το πρόσωπο του Τίτο, και σιδερώστρες…πολλές σιδερώστρες, ένα μυστήριο πράγμα για μια χώρα που έφτιαχνε αυτοκίνητα (ζάσταβα αλλά να μην γελάμε) αεροπλάνα, τανκς και οι πολίτες της αγόραζαν αθρόα σιδερώστρες στο “εξωτερικό”.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται πως η εβδομάδα είχε τρία απογεύματα κλειστά, Δευτέρα, Τέταρτη και Σάββατο και τον Ιούλιο, είχε όλο τον μήνα ημιαργία. Έκλεινε η αγορά στις 3 το μεσημέρι και ουρές τα αυτοκίνητα μποτιλιαρισμένα τις καθημερινές στην Γεωργική Σχολή στον δρόμο για τις παραλίες στην Περαία , Μπαξέ τσιφλίκι…
Και μέσα σε όλα, τουρίστες με τα αυτοκίνητά τους, πολλοί τουρίστες, Αυστριακοί, Γερμανοί και προπαντός Ιταλοί που ‘ψαχναν την παρθένα σχετικά ακόμα Χαλκιδική.
Τα μεγάλα μαγαζιά δηλαδή ο Λαμπρόπουλος και ο Κατράντζος, δεν καθορίζανε την λειτουργία της αγοράς.
Ένα άρθρο στο “Ποντίκι” εκεί γύρω στο ‘79, μιλούσε για ένα σενάριο της CIA, που προέβλεπε την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στο άμεσο μέλλον, αλλά ποιος νοιαζότανε τότε για τέτοια μυθεύματα.
Μετά ήρθε το γκρέμισμα του Τείχους του Βερολίνου και θυμάμαι πολλούς που μέσα στην ανοησία τους πανηγυρίζανε για την “αποκατάσταση της ελευθερίας” στο Παραπέτασμα. Ίσως σήμερα, που είναι με μια πενιχρή σύνταξη και τα παιδία τους δουλεύουν σαν σκλάβοι τις Κυριακές, να σκέφτονται καλύτερα την ευήθειά τους τότε που πανηγυρίζανε.
Και δεν ξέρω πότε ήταν πιο ειρηνική η κατάσταση μεταξύ των γειτόνων και γεμάτη ευμάρεια. Τότε ή τώρα αν και δεν είχαμε Ευρώ.
Πηγή: Facebook